Prolog

-Carol! Wstawaj, dzisiaj idziesz do szkoły! -Usłyszałam głośne wołanie mamy. Chwila, co dzisiaj za dzień ? Aaaa.... Jak mogłam zapomnieć. Dzisiaj jest dokładnie 4 stycznia, dzień moich urodzin. Moich 14-nastych urodzin. Jeej, jakie to dziwne. Ale dlaczego mama mnie woła żebym wstała do szkoły, przecież dobrze wiem, że moje urodziny w tym roku wypadają w sobotę, więc..... Oznacza to tylko jedno. Albo jej się pomyliło, albo ma dla mnie jakąś niespodziankę i muszę szybko wstać. Na pewno to drugie. Wstałam, ubrałam się, uczesałam, umyłam zęby i zeszłam na dół do salonu gdzie była już cała moja rodzinka. Moja mama, tato, młodsza siostra Kinga i starsza Natalia. Kiedy tylko mnie zobaczyli zaczęli śpiewać głośno "sto lat". Wzruszyło mnie to, że tak bardzo przejęli się moimi urodzinami. Zaraz potem mam wniosła wielki tort, a ja zdmuchnęłam świeczki. Byłam prze szczęśliwa.
-Dziękuje wam, ale nie musieliście dla mnie się tak starać. -Powiedziałam, bo na prawdę nie musieli.
-Musieliśmy. -Zaprzeczyła mama. -Taka nasza rola, a z okazji Twoich czternastych urodzin mamy dla ciebie wielki prezent niespodziankę. Prosze. -Wręczyła mi białą kopertę.
-Dziękuję. -Powiedziałam i jak najszybciej sprawdziłam co jest w kopercie. Kiedy zobaczyłam, cała zamarłam. Nie wiedziałam co mam powiedzieć, więc po prostu rzuciłam się im wszystkim po kolei na szyję. W kopercie było zdjęcie naszego nowego domu w LONDYNIE ! Tak, miałam zamieszkać w Londynie ! I to na zawsze ! (Tak powiedziała mama) W mieście, o którym zawsze marzyłam. Od kiedy pamiętam, chciałam mieszkać i uczyć się w Londynie. To było moje jedno z największych marzeń, ale nigdy nie pomyślałabym, że ono może się spełnić. W kopercie były też bilety na samolot do Londynu. Mieliśmy lecieć dzisiaj ! To dlatego mama mnie obudziła przed 8.00. Ale pomimo tego byłam chyba najszczęśliwszą osobą na ziemi. A i zapomniałam powiedzieć, ze jestem wielką fanką One Direction i wprost uwielbiam Harry'ego. Wiem, jestem nienormalna, ale zawsze marzyłam żeby go poznać. Co prawda on i jego zespół nie jest jeszcze tak znany, gdyż dopiero biorą udział w X Factor. I pewnie dziwi was fakt, ze ja, mieszkająca w Polsce dziewczyna o tym wiem, ale po prostu mam przyjaciółkę w Anglii i ona mi wszystko mówi. Patrycja wyprowadziła się z Polski 3 lata temu, ale wciąż mamy ze sobą świetny kontakt. Tak więc, wyprowadzam się do Londynu i kto wie, może poznam One Direction !!
Nie czekając na nic, zaczęłam się pakować. Zresztą nie tylko ja. Wszyscy urządzili wielkie pakowanie. Dla umilenia czasu założyłam słuchawki na uszy i włączyłam wszystkie piosenki 1D po kolei. Tak pakowanie zleciało mi bardzo szybko i nim się obejrzałam byłam już w samolocie do Londynu.
-To jeszcze nie wszystko, będziemy mieszkać obok Patrycji żebyś miała koleżankę. -Powiedziała mama, a ja znowu przeżyłam wstrząs. Z tego wszystkiego nawet jej nie powiedziałam, że się przeprowadzam, że będę mieszkać w tym samym mieście co ona.
-Właśnie, muszę do niej zadzwonić jak tylko wyjdziemy z samolotu! -Powiedziałam.
-Nie trzeba, ona o wszystkim wie. -Kiedy mama to powiedziała, od razu mi ulżyło. Przytuliłam się do niej i nim się obejrzałam, zasnęłam. Obudziłam się w Taxi na kolanach taty. Jechaliśmy przez Londyn do domu. Ciekawi mnie tylko to, jak oni mnie przenieśli śpiącą, z samolotu do samochodu? Nie ważne. Ważne, że teraz spełniały się moje marzenia i niedługo miałam zobaczyć się z przyjaciółką.Dojechaliśmy do domu wieczorem, chciałam od razu iść przywitać się z Pati, ale podobno tak na mnie czekała, że zasnęła więc nie chciałam jej budzić. Zobaczę się z nią rano.Kiedy weszłam do domu, podziwiałam go. Był piękny. Wybrałam sobie duży pokój z łazienką, a faceci od przeprowadzek wnieśli tam moje rzeczy, a raczej kartony z moimi rzeczami.Nie miała siły się rozpakowywać. Byłam za bardzo podekscytowana. Padłam tylko na łóżko i patrzyłam w sufit. I oto zaczyna się moja wielka przygoda w Londynie !!


Mam nadzieję, że Prolog może być :)
Pierwszy rozdział już niedługo <3